położę
Położę na liściu paproci
Położę na liściu paproci
marzenia słodko pachnące
i rosy kropelki malutkie
by mogły zwabiać Ci słońce
serce też na nie położę
bo ciepło słowa być musi
ramiona szeroko otworzę
by los do uśmiechu zmusić
i wszystkie pomyślne chwile,
srebrzystą nitkę księżyca
wzrok roziskrzony szczęściem
gdy cicho miłość tam wnika…
autor
Maryla
Dodano: 2009-01-23 07:13:29
Ten wiersz przeczytano 1035 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
ładny wiersz cieplutki :)
Slicznie , bajkowo ...Maryla jest dobra wrozka !
Aż się robi ciepło na sercu od takiej liryki. Bardzo
pięknie przedstawione uczucia. Gratuluję.
pozytywne spojrzenie na świat ,miłość to można
znaleźć w twoich wierszach,zarażasz optymizmem
Ciepły ,radosny wiersz samo szczeście i milosc.:)Az
sie lepiej na duszy robi.
bardzo ciepły klimat ... podoba mi się ...:)
Bardzo mi się podoba...
Serce otwarte szeroko a w nim krople miłosci
wypełniaja jego wnetrze po brzegi....nasłuchuje bicie
serca..
Miłość w tym wierszu jest głęboka i urocza.Pozdrawiam
Wzrok szczęściem roziskrzony, to także wzrok
zniewolony.
" chwile spędzone razem,przy srebrnym blasku
księżyca...gdy milość do niego przenika" przepraszam
że się wcinam ale wiersz podobał mi się i myślę, że
tak będzie lepiej.
Piękny wiersz oddający głębokie uczucie miłości...
Liść paproci jest za młodu podobny do pastorału...
Niech więc niesie on twoje słowa jak pasterz swoje
owce na barkach...