Polskie Betlejem

Przyjaciołom, bejowiczom Radosnych Świąt

Biel wigilijnego obrusa
pod ciężarem potraw się kryje,
Tylko tak trudno odnaleźć Jezusa,
nawet Józef zdradził Maryję.

Gdzie jest gwiazda, co królów wiodła,
gdzie się podziali pasterze?
Jaka siła ich zmogła,
co zostało po ich wierze?

Nie ma już żłobu, stajenki,
zamarła wieść o Herodzie.
Nowe nad Wisłą budzą się lęki,
nowi są mędrcy na Wschodzie.

Kiedyż wróci na nowo,
by wśród nas zamieszkało,
to tajemnicze słowo,
które ciałem się stało?

Czy kiedyś miłość ludzi ogarnie,
od Bałtyku po Tatry i nas też,
w kraju będzie jedna owczarnia
i jeden - dobry pasterz?

autor

jlewan

Napisany: 2013-12-24 Dodano: 2013-12-24 14:14:59

Ten wiersz przeczytano 1513 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie