Polskie miasto Stryj

Stryj był polskim miastem aż do drugiej wojny,
W nim to różne nacje wiodły byt spokojny.
Polak, Żyd, Ukrainiec przez tak długie wieki,
Żyli zgodnie wszyscy jak człowiek z człowiekiem.

Wojna te stosunki w niwecz obróciła,
Od niej każda nacja wroga sobie była.
Gimnazjum Krzemienieckie miało tu swe progi,
Chociaż do Krzemieńca ładny jest szmat drogi.

Operetka Lwowska w Stryju filię miała,
Tu spektakle swoje często wystawiała.
Wielki dom kultury spełniał funkcje liczne,
Od robótek ręcznych do prac artystycznych.

W nim zdolności swoje młodzież rozwijała,
Dlatego rozległa była jego sława.
Gdy głębiej sięgniemy do ziem tych historii,
Szczerze wyznać trzeba że najwięcej glorii.
Przyniósł Jan Sobieski, co z tych ziem pochodzi,
Bo Olesna dobra, były w jego rodzie.

Jan Sobieski tutaj pierwsze kroki stawiał,
Do miecza i szabli tu się przysposabiał.
Długo był starostą na tutejszej ziemi,
Swe rządy zaznaczył, dekrety mądrymi.

Ze starosty odszedł na królewskie trony,
Czym miasto Stryj było mocno zaszczycone.
Wiele zacnych rodów z tych ziem się wywodzi,
Karol Makuszyński też się tu urodził.

Pierwsze kroki poeta z miastem Stryjem związał,
I w domu kultury dramy swe urządzał.
Wieczory z poezją, bo tak były zwane,
Przez stryjowską młodzież chętnie oblegane.

W Zakopanem po wojnie zamieszkał na stałe,
W Tatrach za żywota dożył wielkiej chwały.
Sława Makuszyńskiego sięgnęła stolicy,
A dorobek jego dziś w Polsce się liczy.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-10-30 07:41:53

Ten wiersz przeczytano 2064 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie