W półśnie
statkiem nostalgii*
wypływa w głęboki rejs
niezatapialnej
zaklinając wiatr czasem
pod bursztynowym niebem
II. z ładunku tęsknot
statkiem nostalgii*
wypływa w głęboki rejs
niezatapialnej
zaklinając wiatr czasem
pod bursztynowym niebem
II. z ładunku tęsknot
Komentarze (16)
Dziękuję pięknie wszystkim gościom i każdemu z osobna
za przeczytanie i słowa w komentarzach...:)
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę miłego, pogodnego
dnia:)
witaj
poczułem ciepło
tęskni ten kto kocha
serdecznosci
Bardzo ładne, ciepłe wersy, pozdrawiam serdecznie.
Świetne mini.Pozdrawiam.
Bardzo udane mini. :)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam.
Marek
Podoba mi się ciepły obraz tęsknoty - jak czas
zastygły w bursztynie.
Pozdrawiam serdecznie.
+ za dwa ostatnie wersy.
W haiku razi mnie dopełniacz, ale całość na tak, choć
przyszła mi na myśl taka ponura refleksja, że tylko
zatopione statki są niezatapialne.
Serdeczne:)
Witaj Rozalio.;)
Bardzo umiejętny przekaz tęsknoty.
Piękna krótka Poezja!
Pozdrawiam serdecznie.;)
Piękna mini.
Te bursztynowe niebo.
Podoba mi się.
marinistycznie o życiu.
Bardzo ładne mini. Pozdrawiam serdecznie :)
Wyczarowałaś wspaniale atmosferę wyciszenia i
tęsknoty. Udanego dnia wypełnionego serdecznością:)
Piękna miniaturka, Rozalio :-)
Tęsknota czasem cenniejsza od złota... Wiatr można
zaklinać, a jeśli nadejdzie burza, wtedy chwycić mocno
liny i bacząc na żagle, płynąć nieugięcie dalej :-)
Pozdrawiam ciepło :-)