Pomiędzy

zgadzam się, że wobec wieczności nasze życie to chwila
pobytu na tym łez padole, dlatego nie trwońmy czasu i
śpieszmy się spełniać swoje marzenia
ślę pozdrowienia

Ładnie o przemijaniu, jakby otworzyć i zamknąć drzwi.
Pozdrawiam:)

Dziękuję za wizytę. :)
Życzę miłego wieczoru.

Bardzo ciekawie i prawdziwie przedstawione :) Sama
koncówka tez bardzo mocno zostaje w pamieci :)
Pozdrawiam serdecznie +++

Zżółkły kalendarze,
palące się znicze, — co zrobiły „palące się znicze”?
Czyżby też zżółkły...

klepsydra odmierza
mijające życie. —„klepsydra odmierza”. Uff, bardzo już
Zużyte, ba—toposowe metafory zastosowane...

Pomiędzy grobami— „Pomiędzy„ dlaczego nie np.: nad
grobami...?
anioł pacierz szepcze,
za tych(,) co odeszli,— brak przecinka.
zawsze jest przedwcześnie. - Taka konstatacja jest
zupełnie teoretyczna, bo czy wiemy, jak i co odczuwa
odchodzący?

W ciszę przyodziani,
z bólem za pazuchą, — i tutaj takie wydumane
generalizowanie, odczuwam jako mało autentyczne...

milcząca zaduma, — gadająca „zaduma” brzmiałaby
progresywnie i komicznie, ale za to oryginalnie.
Wybrany epitet „milcząca” jest zbyt oczywisty...

pokój śpiącym duszom.

Obok bliskie twarze,
rzadko widywane,
później pozostanie,
rozmazana pamięć. — czy poprzez spotkania nad grobami
bliskich pozostanie pamięć, jakaś i czym w ogóle jest
ta „rozmazana”? Wspomnienia zawsze z czasem
blakną—znowu taki nazbyt oczywisty element.

Wśród pąków chryzantem,
tęsknota się skryła, — prędzej kim lub przed czym
„tęsknota się skryła” wśród chryzantem?

przytuliła serca. — tęsknota za zmarłymi przytuliła
serca?
Życie to jest chwila. — cały tekst, pomijając fakt, że
okazjonalny, to dla mnie takie: o wiele za dużo, i
jednocześnie, o wiele za mało — akurat wcale — takie
moje przemyślenia. Sławku, dużo słów, dużo obrazów i
wszystkie już jakieś nieświeże. Kiedy przeczytałam o
„milczącej zadumie”, czekałam tylko na „niemy krzyk”.
Przykro mi, ale to, co wrzuciłeś do tego worka, leżalo
już o wiele wcześniej na strychach. Ogólnie możnaby
jeszcze wiele o rymach epitetach etc. ale podaruję
(sobie). Pozdrawiam serdecznie.

Ireno, zapraszam do lektury wiersza o tematyce
mitologicznej. Ucieszę się bardzo jak przyjmiesz moje
zaproszenie.
Pozdrawiam serdecznie. :)

piękny nastrojowy wiersz :-)
pozdrawiam

Ostatni wers, podsumował wiersz.
Pozdrawiam.

słowa wiersza jak przesypujący się piasek w klepsydrze

Miałem już przyjemność odwiedzić.
Życzę udanego wieczoru. :)

Dokładnie tak jak piszesz - nastrój, twarze rzadko
widywane
i nieodłączna melancholia Bardzo ładny wiersz
Pozdrawiam Ireno serdecznie

Prawda.
Pozdrawiam:)

Takie jest życie...
Pozdrawiam.

zgadza się, życie to chwila,sama prawda w
wierszu,pozdrawiam serdecznie:)

dziękuję za odwiedziny i komentarze,,miłej niedzieli:)