Pomieścić piękno
W wieczności
nie raz umrzeć
wolność to wiecznie trwając
coraz więcej wyzwolonych
a obok ich będzie takich też
dziś wiatr wyszarpuje ciepło
serce karmi się chłodem
teraz wychylają się skrzydła
jak o poranku
otwiera się pąk kwiatu
by wieczorem
wśród gwiazd
być utęsknionym widokiem
poznaję cię płatkonośna
rozkładasz się z wdziękiem
zasłaniasz wszechświat
autor
Damahiel
Dodano: 2018-03-13 11:53:49
Ten wiersz przeczytano 2574 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Iście rozmarzone wersy, a puenta świetna: "rozkładasz
się z wdziękiem zasłaniasz wszechświat", pozdrawiam
serdecznie.
i cały wszechświat jak ona :-)
Ostatni trój-wers świetny. Pozdrawiam Paweł niezwykle
serdecznie-)
Miałem już przyjemność przeczytać Pawle. :)
Pozdrawiam i życzę udanego weekendu.
przyszedł mi do głowy tekst Bogdana Loebla:
gdy jestem sam i śpiewa ptak
czy to jest piękno?
czy gdy szumi las i jestem sam
czy to jest piękno?
czy piękno jest to gdy jego śpiewu słucham z tobą?
gdy słońca blask na twarzy twej
czy to jest piękno?
pozdrawiam :)
Po pewnej przerwie znów udostępniasz kolejny wiersz i
jak zawsze udany :) Pozdrawiam serdecznie +++
Zjawiskowo.
Pozdrawiam:)
Nie ukrywam, że wiersz bardzo rozmarzony?
Paweł, urzekłeś swoim wierszem tak jakoś odczuwam
jakby to była ta pora roku, którą lubimy;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Piekno powinno być piekne pozdr
płatkonośna piękne:) piękny wiersz
Ladnie, klimatycznie
Pozdr :)
Pieknie i baśniowo
Serdecznosci
Jest piekno serdecznosci
piękno jest piękne serdeczności ślę
pięknie o piękni :)