Pomimo ciszy - trwa
cóż z tego że słońce wyjrzało
zza zieleni ociekającej kryształowymi
kroplami
że wyschły kałuże szarej apatii
pozostało otępienie i głęboki smutek
zamknięty w sobie rozmawia z ciszą
spod powiek mętne oczy wypatrują
lecz nie pokona przestrzeni
poszukując w wąskich korytarzach
tego co tak bliskie - lecz jakże odległe
nagromadzone myśli i wspomnienia
malują cudowne barwne chwile
bez ram - bo nie one zdobią obrazy
ich piękno zapisane jest w sercu
złotymi literami miłości
już nic nie zatrze odciśniętych śladów
ani nikt nie wymaże z pamięci
tych cudownych słów szczęścia
ani nie wydrze tego - co się spełniło
16.06 - 17.06.2012.
Komentarze (18)
Pomimo ciszy trwaj
To co nam się zdarzyło jest tylko nasze- to prawda:)
...dobrze że są takie chwile które mogą równoważyć
albo nawet leczyć zawiedzione serce...
Oby się spełniło i pozostało w sercu, zapisane złotymi
literami miłości .
Panie. Pam to juz do doktora powinienen isc. Ale Pan
jest genialny!! I nikt tego nie wydrze!!
wspomnienia zostaja w nas -
Sadzac po dlugosci i merytorycznosci komentarzy
Weny48, to chyba przebila ona nawet oslawiona Siabe.
Wiersz głęboko refleksyjny. Miło się czyta
nikt Ci tego nie odbierze a piękne wspomnienia ciężkie
chwile niech ukoją:)pozdrawiam
:)pozdrawiam
bez ram - bo nie one ozdobą obrazu
ani nie zabierze tego - co się spełniło
Drobna zmiana byłaby korzystna, tak czytam ja :)
wspomnienia, jak marzenia
zawsze będą tylko nasze
Pozdrawiam serdecznie
Piękne dobre wspomnienia są lekarstwem na smutek.
spod powiek mętne oczy wypatrują
Czego wypatruja, czego?
A calosc troche nieporadna i malo odkrywcza.
faktycznie, co się stało to się nie odstawnie...