Pomocna dlon
warto rozejrzec sie wokol siebie-byc moze ktos czeka na wyciagnieta nasza dlon
Pomocna dłoń
Gdy jest ci smutno na duszy
i smutek trzyma cię mocno w objęciach
pamiętaj jedno - że jesteś potrzebny
komuś drugiemu do szczęścia
Jeszcze innemu - w tej właśnie chwili
Serce z bólu łomocze i pęka
Podaj swe ramię - bądź mu podporą
Jak Anioł służ mu pomocą
A jeśli werwy za dużo masz w sobie
Rozpiera cię siła - we dnie i w nocy
Spójrz wokół siebie - czy nie ma kogoś
kto potrzebuje twojej pomocy.
Bo życie ludzkie - to lokomotywa
toczy się ciężko - pufa i stęka
Gdy zły motorniczy - paliwa też nie ma
Stacza się w dół.........
........i z hukiem pęka !!!
czarnulka1953
Autor: Urszula Bremer
Komentarze (4)
Ciekawie opisujesz prawda w tekscie,,pozdrawiam+
dobre przesłanie wiersza :-)
Ot takie byle co żadna rewelacja- bez punktu
prawdziwy jest Twój wiersz ..i do tego piekny
....dłonie życia go napisały ....ja w swoim o autorze
..zostawiłam meila ..dla zbłąkanych owieczek ....mam
już małą garstkę i kocham ich za to ...pozdrawiam
ciepło