Pomóżcie Poeci
Dziękuję "Beju" że jesteś, bo tutaj m.in. mogę poznawać siebie. Dziś rozumiem że każdy człowiek jest poetą dla siebie, a ja się nim staję nie poprzez negowanie, ale akceptację tej prawdy.
Poetom cześć i chwała, to ci którym
dane,
sercem ogarniać życie, bez lęku choć z
troską,
uczucia zamieniając na słowo pisane,
sprawiają że nadzieje na ugorach rosną.
To dar którego nie mam, wierszyk czasem
palnę,
z pamięci wyłuskany, bo dusza kaleka,
niezdolna by przyswoić to co
niewidzialne,
co pod pojęciem miłość uświęca
człowieka.
Mnie próżno prosić serce, ono dziś nie
słucha,
zbyt długo byłem głuchy na jego wołanie,
pomóżcie więc poeci zbudzić we mnie
ducha,
by miłość się z pojęcia stała
przeżywaniem,
Poezjo, do serc trafiaj, światełko nieś
duszy,
ukazuj to co piękne, subtelne i godne,
słowem, wrażliwość ludzką staraj się
poruszyć,
by tym co upadają pomogła się podnieść.
karat
Komentarze (23)
"by miłość się z pojęcia stała przeżywaniem" och, to
trudna sztuka, i tu na nic pomoc, tu trzeba samemu
zaufać i serce otworzyć :-) świetny wiersz :-)
Podoba mi się ten kontrast ,,Poetom cześć i chwała,, z
,,wierszyk czasem palnę,, - w tym widzę, że autor
mruga do czytelnika i przemyca też nutkę poczucia
humoru. :)
Naprawdę lubię Cię czytać, zadziwia mnie Twoja
dojrzałość,, takie dąrzenie do prawdy, do mądrości, do
jasności...Chociaż myślę, że Ty już w tej prawdzie
jesteś.
Pozdrawiam serdecznie:)
"Poezjo, do serc trafiaj, światełko nieś duszy,"
Pozdrawiam :)
Tak bym chciał wyłuskać
z głowy wiersza strofy
Tylko coś za bardzo mózg
już się buntuje,
nic nie podpowie, okoniem staje
sam nic więcej nie wymyślę...
ja się poddaję!!!!
Pozdrawiam serdecznie
Zawsze, kiedy czytam wiersze tego autora, przemawiają
do mojej wrażliwości i to jest świadectwem, że peel
też ma wrażliwe serce.
przesłanie dobre, choć górnolotne, tytuł jednak bym
zmieniła:)
/wierszyk czasem palnę/ tym uratowałeś tekst, bo patos
by go zabił :))
pozdrawiam
najwazniejsze ze jestes soba i tak trzymaj
pisz tak jak czujesz i dostrzegasz
w sobie znajdziesz wszystko
Czasami jest dobrze odpocząć, umysł przewietrzyć, aby
zrobić miejsce dla nowych wierszy.
Ja uważam że piszę z przyjemności, dla przyjemności
czytelnika, a co z tego wynika...
Pozdrawiam.
Żeby teorię przekuć w praktykę - potrzebne są
narzędzia. Część już masz. Swoje wrażliwe serce,
umiejętność nazywania uczuć, no i chyba wrócił Ci
słuch ;) Teraz tylko wyjdź ze skorupy na poszukiwanie
obiektu, z pomocą którego uczynisz arcydzieło. I nie o
wierszu tu bynajmniej mówię ;)
A wiersz bardzo mi się podoba. Dobrze, że tu dziś
zajrzałam. Pozdrawiam cieplutko :)
Ja wciąż twierdzę że piszę dla siebie, bo jakże
mógłbym pisać coś dla innych, czego dla siebie wpierw
bym nie stworzył.
"Nie możesz dzielić się czymś, czego sam jeszcze nie
masz!"
Delikatnie poruszyłeś struny w duszy i melodia
wiersza w świat popłynęła:)
Gdybyśmy byli Poetami sami dla siebie, to byłoby
bezsensu. Piszemy przede wszystkim dla Czytelników,
ale nie zatracając przy tym własnego JA.
Wiersz średni, zwłaszcza w treści. Jeśli chodzi o
formę, dobry.
"Pomożecie" źle mi się kojarzy, ale "palnąłeś"
ładny wiersz i moja (również) kaleka dusza bardzo Ci
dziękuje :)))