pomylenie

Przemieszczam się pieszo choć w tramwaju pusto
Idę środkiem jezdni, obok trawnik wydeptany
Piję gorącą herbatę w słońcu 40 stopniowym
Brodzę w śniegu mając trampki na nogach
Modlę się w burdelu, grzeszę w kościele
Uczę się na ulicy, szkołę omijam z daleka
Pływam w chmurach, obok rzeka wylała
Płaczę dłońmi, oczyma krzywdzę
Jem umysłem, rękami myślę
Uszy me gdy usłyszą prawdę zamieniają ją w fałsz
Co wypowiem język zniekształca
Krzywdzę tych co mnie kochają
Kocham tych co mnie krzywdzą
Po prostu jestem człowiekiem tak jak wszyscy
Tylko ja nie umiem podnieść się ze zgliszczy

autor

luka22

Napisany: 2007-02-10 Dodano: 2008-05-15 18:12:01

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie