Pomyłka.
Stare,nawet bardzo stare.I do tego..jest piosenką.
Ile razy mówiłeś mi,
że z pomyłką nie można żyć.?
Teraz po prostu porzucasz mnie.
jednym słowem kończysz grę.
Więc teraz nie mów mi jak mam żyć,
w co mam wierzyć i kim mam być.!
W czym najlepiej mi do twarzy.
taka miłość więcej się nie zdarzy...
Lecz ja tak łatwo nie zniknę stąd,
bo jestem zła jak najwyższy sąd.
I choć życie nie nauczy Cię nic,
może zrozumiesz kim mogłeś być.
Tu nie wrócisz,nie pozwolę Ci już.
Po tym jak wbiłeś mi w plecy nóż.
teraz dla mnie jest zemsty czas.
Więc kochanie...
...-nie będzie
już nas
Więc teraz nie mów mi jak mam żyć,
w co mam wierzyć i kim mam być.!
W czym najlepiej mi do twarzy.
taka miłość więcej się nie zdarzy...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.