POMYŁKA
Choć za mało się znamy.
Choć daleka droga do Ciebie.
Chciałabym Ci dać wiarę.
Nie sztuka iść przez życie.
Kiedy radość tryska?
Wszystko przemija powoli.
Choć tak bardzo boli.
Twarz kiedyś tak ciepła i bliska.
Dziś wyryte rany.
Czasem myślisz, że to sen.
Życie dalej płynie jak po równinie.
Życie pędzi jak szalone.
Ludzie cierpią w samotności.
Wśród tak wielkiej obojętności.
Chociaż czujesz się samotny.
Wkrótce się uśmiechniesz.
Na twarzy uśmiech zagości.
Znowu zaświeci Ci słoneczko.
Życie to wielka zagadka, piękne chwile są ulotne. Choć tęsknimy za tym, co było,pragniemy by wróciło. Wszystko można zapomnieć, potrzebny na to czas.

MAGNOLIA


Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.