Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Popiół

Wiem, iż uczucie niżej opisane już nigdy nie wróci, więc ten wiersz jest pomnikiem smutnych czasów...

Coś się kończy, lecz czy coś się zaczyna?
Pętla w nieskończoności, pytania przyczyna.
Przed wspaniałym czasem koniec był wiadomy.
A ja, imbecyl w pełni tego świadomy
Bez przyłbicy i zbroi wprost w bój
Poszedłem. Lecz pękł niezahartowany miecz mój
I tarcza prysła.
Nadzieja rozbłysła
I padła pod naporem
Rzeczywistości. Trafiona bezsilności toporem
Bez krzyku i w ciszy odeszła.
W zamian tragiczna chwila nadeszła
By prawdzie w oczy spojrzeć, choć kole:
"Tyś nie do tego powołany, matole!
Do przyjaźni stworzonyś, miłość to za wiele.
Całą resztę zabij i zasyp w popiele."

Wiem to :D

autor

Yacuś

Dodano: 2005-06-07 00:41:55
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »