Popiół i piach
Czym jest to, co my kochamy
To, co leży nam na duszy.
Pośród trosk wciąż powracamy
Do tych wszystkich skrytych marzeń,
Które zwiędły niczym róża
pozbawiona płatków…
Gdzie się podziało zagubione szczęście,
Które trwało dotąd, przez tyle lat?
Troski sprawiają, że serce się kruszy,
A nad naszym sumieniem zawiśnie kat.
Gdzie się podziały nasze wspomnienia
Tego co dobre, nie tego co złe
Co zrobiliśmy tracąc marzenia,
Które rozświetlały życiową drogę?
Czym jest więc to, co teraz kochamy,
Gdy nasze sumienie zabrał kat?
Może nic nie ma, już nic się nie ruszy,
A nam pozostał popiół i piach…
autor
LordReycery
Dodano: 2010-02-25 01:36:04
Ten wiersz przeczytano 701 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
,,Co zrobiliśmy tracąc marzenia,-"moim zdanie bez
marzeń człowiek nie żyje.Bardzo interesujący wiersz.
Witaj !...Jestem wzrokowcem i tak zastanawiam się że
Twój nick jest mi znany...wróciłeś na beja po przerwie
i wiesz co miło Ciebie powitać...odnośnie wiersza
życie czasami sprawia że my gubimy to co powinnyśmy
chronić i cenić....doceniamy jak utracimy swój świat
mhmmmmmmmmm raj...Pozdrawiam serdecznie:)
Nie wystawiaj mnie na próbę oczekiwania, żebym rzekę
łez każdego dnia wylewała....
Bez względu na to co było,trzeba myśleć
pozytywnie,życie mamy jedno.Pozdrawiam serdecznie.
Jeśli sumienie kole boleśnie, to jest już dobry krok w
jasną stronę...
Tylko zło i śmierć zawsze zwycięskie..Prawda li to? M.
Pozostał pośpiech i wola przetrwanie za wszelką cenę,
zatracanie wszelkiej miłości bliźniego i wiele wiele
innych błędów - na siłę z coraz większą szybkością
zbliżamy się ku końcowi-wiersz super i bardzo
wymowny...powodzenia
Życie jest jak róża, która rozkwita,
jest świeża, piękna i zdrowa
lecz z upływem czasu zaczyna chorować…
Jej piękne , pachnące płatki powoli się zwijają i po
pięknym kwiatuszku wspomnienia tylko zostają…to
w ramach komentarza z mojego wiersza...dodam jeszcze
tylko to, że
"nasza epoka jest tak komfortowa, że stara się leczyć
sumienie, ale nie uda jej się wyleczyć nas z tego, że
jesteśmy ludźmi"
Szczęście i miłość uciekła, tylko pod piachem jako
popiół zapomnę :(
" Czym jest więc to, co teraz kochamy,
Gdy nasze sumienie zabrał kat? "
dzięki. pozdrawiam :)
...całe życie to suma zdarzeń i dobrych i złych
dlatego korzystajmy z każdej chwili bo życie nie
zdarza się dwa razy,a po nas zostanie popiół albo
diament...
ostatni wers to ani piach, ani popiół, tylko brylant,
pozdrawiam
życie jest ciężkie ale jakże piękne ,rozejrzyj sie ile
wokół pięknan nieraz jest tak że dosięgamy dna ale
tylko po to by się od niego odbić.
Życie nie zawsze jest piękne i słodkie,bywa okrutne i
gorzkie,a istnienie i cała reszta,w piach i pył się
obraca.Normalna kolej rzeczy,pozdrawiam.
Lordzie szczęście uświadamiamy przeważnie wtedy gdy je
tracimy, ale nie traćmy nigdy nadziei, a piach i tak
nas nie ominie.