Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Popłynę...

Ta szlachetna woń to nowe światy.
Pogarda i gorączka w oparach opiaty.
Każda śmierć innego pochodzenia,
Człowiek niby ludzki ale bez imienia…

Kiedyś Luxemburg chata szkło!
Teraz społeczeństwo to szare dno.
Iskrzy się ogień i moja idea,
Nie pali się bardzo ale pragnę cię, MEA!

Histeria, szał i zwierzęcy tłum.
Liczy się „to”, a nie morza szum.
Pojmij myśl, pojmij mnie i zrozum też,
Ja jak ty jestem człowiek a nie zwierz!

Słowa szklane ociekają krwią.
Dusza, ciało, ziemia, bóg, wszyscy śpią.
Obudzę w sobie w sobie nowy świat,
Za świtu z dłoni wyrośnie mi kwiat.

Nie kaktus co skusił pustelnika.
To dumny kwiat co rodzi się i znika.
Zbuduje sobie tratwę i popłynę
Popłynę rzeką w dół przez dolinę…

autor

BEN

Dodano: 2008-05-03 21:30:52
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

HALUSIA HALUSIA

jestem człowiekiem jak Ty Mea popłynę rzeką w dolinę
.Piękny wiersz o odczuwaniu ludzkim i pragnieniu
czystego życia.Jestem pod wrażeniem wymowy wiersza

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »