Poranek
W promieniach słonka budzi się dzionek
cały świat magią wypełnia skrycie
rozdając wokół pereł korale
barwami tęczy błyszczy odbiciem
Znacząc na niebie błękitne smugi
w zarysie szkicuje majestat góry
miesza kolory dopasowuje
w biel róż i szarość ubiera chmury
Powietrze chłonie symfonię dźwięków
szczebiotem ptaków serce raduje
upaja zmysły nadzieją jutra
a ja zwyczajnie jestem i czuję
autor
renia
Dodano: 2015-04-24 09:51:25
Ten wiersz przeczytano 1049 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ładny obraz, pozdrawiam
Bardzo ładny poranek.Pozdrawiam:)
Malowniczy,piękny jet Twój poranek,
a i symfonia dźwięków ujmuje.
Pozdrawiam serdecznie;)
Oby wszystkie poranki miały takie oblicze jak w Twoim
wierszu. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo piękny wiersz. Opisałaś piękny poranek. Tak
rodzi się dzień. Bardzo lanie. Pozdrawiam.