poranek
zanurzony w boskich włosach
bardzo wolno wdycham zapach
twoich snów
oddechem nie zakłócam ciszy
śpij skarbie choć ciało już grzmi
poczekam jak czeka burza
by jaskółki mogły się najeść
tuż nad ziemią
śpij
autor
Pasjans
Dodano: 2019-12-14 09:42:53
Ten wiersz przeczytano 1487 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Pięknie.
Obiecujący ten świt i rozbudzenie...
Pozdrawiam :)
Teraz żałuję że wcześniej nie byłam u ciebie . Pięknie
piszesz . Pozdrawiam
Śliczny poranek, tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam życząc Wesołych Świąt :)
Ps. Dziękuję Karolu za wizytę i proponuję
bez "Pana". W końcu wszyscy jesteśmy
sorry, żyjemy w XXI wieku...
Piszesz piękne poetycko wiersze.
Życzę udanych Świąt i przyjaznego Nowego Roku.
Radosnych Spokojnych Świąt Wiele Dobrego.
W ukłonie dziękuję za odwiedziny.
Pozdrawiam
Ależ... WIERSZ!
A zapach snów... ech!
Pozwolisz, że odczytam Twój wiersz ukochanej.
Oczywiście, z zachowaniem praw autorskich :-)
Dziękuję Wam, Autorki i Autorzy, za poświęcony czas
pod moim tekstem :-) Kłaniam się Wam :-)
Pani Wando, przecenić Panią jest niemożliwe :-)
Pozdrawiam ciepło, dziękując za odwiedziny :-)
Przepiękny!
Wieloznaczność "tuż nad ziemią" znakomita...
Dziękuję za miłe słowa, ale Pan mnie przecenia.
Cudownie o miłości ...
Tak pięknie z miłością i o miłości. Oby my mieliśmy
taki wspaniały poranek.
Ładnie o miłości, pozdrawiam serdecznie.
Ładnie, dużo ciepła między wersami
Cudny wiersz.