Poranek..
Dla PD
Właśnie poranek w okienko mi zapukał..
Czas wstawać – mówi..
Jest mi wstać ciężko,
Bo oto nastał kolejny dzień,
Dzień, który znów spędzę bez Ciebie..
Już nie mogę tego znieść!
Codziennie wstaję,
A od rana łzy mnie budzą,
I wciąż o Tobie przypominają!
Nie chcę się już nigdy obudzić.. bez
Ciebie..
Każda łza, którą wylewa człowiek ze smutku jest jak balsam, po którym lepiej się czuje.. Nie wiem, jak Wy to odczuwacie.. dla mnie jest to właśnie tak...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.