Poruszyła się firanka

Poruszyła się firanka, ona zerka zza niej srogo
Ja niewinna przecie jestem ,nie zabiorę jej i nikogo
Niech nie patrzy z taką złością, ja do niego nie mam prawa
Dawno temu był miłością lecz skończona tamta sprawa

My to przeszłość już zamierzchła ,chociaż ciernie tkwią gdzieś w duszy
Szansy nie ma, że na nowo coś w niej znowu on poruszy
Nie zaprzeczę ,że wciąż czuję ,melancholię jakąś rzewną
Lecz nie zmienię nic w swym życiu i już nie chcę go na pewno

Niegdyś gryzłam aż do bólu zaciśnięte w pieści dłonie
Kiedy zdradził mnie i odszedł, lecz od dawna łez nie ronię
Gdybym chciała byłby ze mną, bo chciał wrócić, odmówiłam
Nie żałuję już niczego, to nie ja nas wszak zniszczyłam

Znów porusza się firanka ,bawi mnie to podglądanie
Ja niewinna przecież jestem, on na zawsze twój zostanie
Po co zatem stoisz w oknie, śledząc gesty i spojrzenia
Nic nie zdarza się dwa razy, nas od dawna przecież nie ma

Podejrzliwość jest wskazana ,kiedy ku niej jest przyczyna
Wtedy kiedy nie ma podstaw głupią zazdrość rozpoczyna
Byłam wcześniej w jego życiu ,sorry, tego też nie zmienię,
Że chwil kilka było naszych ,słodko–gorzkie to wspomnienie

Porzuć zatem podglądanie ,za minutę ci go oddam
Każdy w życie swoje wróci, jeszcze chwilę pooglądam
Jak posiwiał, jak się zmienił, jak go lata dogoniły
To już nie jest tamten chłopak nie ma także tej dziewczyny.

autor

MikaRouz

Napisany: 2021-11-30 Dodano: 2022-07-13 23:17:46

Ten wiersz przeczytano 814 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie