Porzucę cię dla Irlandii
Porzucę cię dla Irlandii
O Polsko, marzenie czyste!
Porzucę cię dla twej chluby,
o, słońce promieniste.
Porzucę cię dla wolności
O Polsko, kraju ubogi!
Porzucę cię dla twych ludzi,
o, ludu ty mój drogi.
Porzucę cię dla bogactwa
O Polsko, piękna w niedoli!
Porzucę cię dla kaprysu,
o, szczęście mojej woli.
Choć jednak, ten sentyment
nie daje mi cię zapomnieć.
I zawsze, gdy ja - daleko,
ciebie - tak biedną - i wspomnę.
autor
Silvus
Dodano: 2008-09-02 06:48:55
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Cała prawda w twoim wierszu. Człowiek z Twojego
wiersza wie czego chce. Pewnie się dorobi i będzie go
stać na sentyment do kraju.Przynajmniej ja tak
odebrałam wymowę tego wiersza