Porzuciłeś mnie w Sylewstra 2004/5

gdybyś to wiedział...Mariusz.

Wybiła północ
Wybuch petard
Osłoniłeś mnie swoim ciałem
Bo w nas chciał uderzyć
Sztuczny ogień

Całowałeś, byłeś pijany
Podniosłeś z lekkością
Ze słowami „gdybyś była starsza
Już byśmy się pobrali”

I nagle coś nie tak, że
Z kimś rozmawiałam
Akurat zadzwonił

Wściekły byłeś, to już
Po raz drugi widzę
Jak Cię zazdrość dławi

Zabawa, zabawa

Kładziemy się spać
W Twojej głowie zmąconych
Myśli stos wezbrany
I teraz krzyk

Biedne pierze w poduszce
Rzuconej o ścianę

Krzyk, krzyk
I ostre słowa

Zdziwiona?
Bardzo.

Sen i wbrew sobie wsłuchuję się
W Twój ciężki pijany oddech
Siedzę w półmroku
Wpatruję sie w Twoje ciało
Głaszczę – dalikatnie – żebyś
Nie wiedział jaka jestem słaba
W grze o nietykalność

Kładę się w końcu
Bo już ranek wstaje
I leżę

W napięciu, aż mnie plecy bolą
Tak kulę sie, ochraniam nimi serce
Wiesz – Tworzę ścianę
Od Ciebie
Bo tak strasznie ranisz

Teraz sie przeturlałeś
Zatapiasz dłoń w moich włosach
Tak rozkosznie

Plecy wygięte – jednak się nie poddaję
I twarz wygięta
I oczy się żalą, ale
Najbardziej jednak
Mnie te ostrza w klatce ranią

Każdy włos mojego ciała
Wyciaga się by Cię przytulić
Ale im nie pozwalam

I tak aż wstaniesz..
Chcemy się przytulić
Wcześniej jednak słowo padło

Więc w milczeniu śniadanie
Kukurydza staje mi ze łzami w gardle
Chodź – porozmawiamy- nie ma o czym
Żegnamy.

tak strasznie mnie boli to że nie umiemy rozmawiać

autor

Niva

Dodano: 2005-01-01 14:19:40

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie