Posągowi ludzie.
Dla Macieja, za to, że nie potrafi rozszyfrować kim są "Posągowi ludzie".
Posągowi ludzie.
Posągowi jak ich świat.
Ich granitowe twarze,
Oceniają mnie co dnia.
Pod ich ciężkim spojrzeniem
I pod dotykiem ich niezgrabnych rąk,
Uciekam przed oskarżeniem,
Uciekam by zwyciężyć sąd.
Usta ich w krzywym uśmiechu, układają się
gdy ja…
Próbuję nabrać pośpiechu,
Próbuję zmienić swój świat.
Stoją jak oskarżeni.
Posągowi ludzie na posągowym tle.
Lepiej nie patrz im w oczy.
Inaczej ocenią cię.
Klaudia Wiśniewska.
autor
M.argot
Dodano: 2009-05-03 22:11:18
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Zimny posąg - tylko zrozumienie czyni nas człowiekiem
Piękny wiersz w swojej treści,pozdrawiam
Te posągi myślą, że są idealne, dlatego ciągle
oceniają. Też nie lubię oceniania po pozorach,
wyglądzie, bo to nie prowadzi do niczego. Nie przejmuj
się Posągowymi Ludźmi:) ładny, podoba mi się:)
Każdy z nas staje sie takim oceniającym innych
posagiem,a szkoda.
przede wszystkim nie jestem głupia i wiem co to znaczy
dodać głos na wiersz.
Nie mam 5-ciu lat.
I zawsze po skomentowaniu, jeśli wiersz mi się podoba
- głosuje na niego.
:|
Napisanie komentarza nie jest równoznaczne z daniem
głosu jak to piszesz pod wierszami wczytaj się w
regulamin.
Posągi można kruszyć, przetapiać, budować z nich
pomniki;)
Wrogość innych ludzi czekających aż popełni się jeden
maleńki błąd ,aby dobić i czkać aż ktoś się nie
podniesie . Wiersz jest piękny, bardzo mi się podoba.
Ja go tak odebrałam ;) . Pozdrawiam ;))