Posiłki: 30 luty

Temu co było wczoraj, minęło. A będzie jutro.

30 luty.
Dzień dawania.
Rozwijania pojęć.
Radości?
To nie pomyłka.

Powąchaj...
To jest w Twoich wczorajszych ubraniach.
Naszych ubraniach.

Nawet,
Jeśli tego nie rozumiesz...
Nie wiesz.

Byłam z Tobą:
W Twoich skarpetkach.
Według wyznaczonego przydziału.

Luty trwa przez cały rok!
A tak naprawdę – dwa dni!
Od 28 do dziś.
Razem z przerwami,
W których nie istniałam.

Zjemy.
Następnie... Niezauważenie:
Po przeciwnych stronach.

By powtórzyć [za rok].

Za rok nie będzie jedzenia. Skonsumowane skromną pleśnią. Wódka i paranoje.

autor

Ziti

Napisany: 2006-03-01 Dodano: 2006-03-02 00:01:17

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie