Poskładne myśli

Biała planeta doskonałości,
gdzie istoty humanoidalne nie znają dnia,
tam księżyc faluje, rzucając mrok jasności

Miłość - widzę o krok…

Coś strasznego,
dziwne uniesienie!

Wszyscy razem z drugą osobą
Każda para przy płomieniu,
Nawet kamień przy krzemieniu,
Wszyscy w zapomnieniu.

Synchroniczne ruchy demonów
Trans ciał uwięzionych uczuciem
Pielgrzymki zgaszonych lampionów

Księżyc jakoby nad głową wisi
Wystukując wskazówką czyny
Nad grobami stoją tylko cisi

Coś się budzi coś pyta:
„Kochana czemu jesteś mrokiem spowita?”

W tańcu światła szukam twarzy
Nic mi się nie kojarzy
Bezwładnie biorę Twoją dłoń
Ty oplatasz zatracenie
Czuję fiołkową woń
W głowie odrzucenie…

Martwe gesty szukają prawdy:
Czy ja jestem z wami?
Czy widzę tylko myślami?

autor

ananas

Napisany: 2007-05-19 Dodano: 2007-05-21 00:00:03

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie