Posłuchaj pereł

W autobusie, pod zniewolonym ratuszem,
dusi ta okupacja wirujących spalin.
Czeka głucho – ostatnia gwiazda wieczoru,
nad talerzem pełnym surowych warzyw.

I nadchodzi wreszcie – koniec bezbożności,
pod postacią wina i resztek pozorów,
w gmachu uderzającym powietrzem drobnym.
Jesteś, lecz nie mów o tym nikomu,

bo mogą źle odebrać, rosnących dźwięków fale.
Tak nam trzeba dziś, odrobiny umiaru,
aby coś zostało – nie zostając – zapomniane.
Omega? Niech będzie – jako ostatnie łzy wariatów.

autor

~michu~

Napisany: 2007-04-03 Dodano: 2007-04-04 13:15:59

Ten wiersz przeczytano 3866 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie