Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Posłuchaj róży!

Wyrosła gdzieś na uboczu drogi
Pośród zgiełku betonowych umysłów
Podziwiana, tak cudowna
Żyjąc poza zwyczajną logiką

Tak piękna, śpiewała swą czerwoną suknią
Jednak obojętność ludzka nieznającą litości
Zraniła kwiat...

Opadły delikatne skrzydła
Przez puste dłonie gniewu
Pozostała jednynie łza
Samotnej ciemnej łodygi

Nagle zabrzmiał wokół szum wody
Deszcz otulił horyzont
Listki ukazały dostojność zieleni
Róża żyje!

Znów założyła koronę płatków
Znów zapierała dech w piersiach
Znów budziła podziw i radość
Znów tajemnicza i piękna

Pozornie ten sam
A jednak całkiem inny kwiat
Nigdy nie wróci taka jak była
Ale teraz trwa w nowej cudowności poświacie
Szukajac nie tylko deszczu, ale i słońca...

Kiedy odnajdziesz przyjaźń, która ma zasłonięte oczy?...

autor

AgaT

Dodano: 2007-02-16 02:04:13
Ten wiersz przeczytano 611 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »