Pośród przędzy barwnej TĘCZY…
gdy rankiem stajesz w mglistym oknie
to w szybie widzisz własną duszę
jakby ukrytą za obłokiem
pełną nieznanych nocnych wzruszeń
jeszcze wędruje pośród losów
i zbiera okruch za okruszkiem
piórka aniołów co z rozproszeń
upadły nocą na poduszkę
pospinaj w klucze swe natchnienia
na dni pochmurne drżących milczeń
bo choć deszcz dotknie z burzą w niebie
nie zniszczy piękna tajemnicy
zachowaj skrzętnie je na potem
strzępki pachnące z nocnej przędzy
ukryte wśród nich serce złote
co w rymach ginie w barwnej Tęczy
--------------------------
11 października g. 20, 35
Ps Bardzo dziękuję Wam za cudowne słowa w komentarzach...One dodają mi skrzydeł .Dziękuje zwłaszcza CZYTELNIKOM, którym nie mogę podziękować osobiście. Z uśmiechem serdecznym... Ewa.
Komentarze (7)
Bardzo romantyczny wiersz.przepieknie napisany,ciepla
atmosfera z niego płynie-brawo!!!
Słowa wiersza mówią o przeżytej pięknej tajemniczej
nocy. Którą winno się zachować w sercu, aby można było
ją przywołać kiedy okaże się niezbędna w życia
trudach.
Żeby nie zginęła w swym uroku na zawsze. Ładny wiersz
zmuszający do przemyślenia .
No, cóż- widać i sychać, że piórko Twoje lekkie i
zwiewne.Miło się czyta takie piękne metafory i
przenośnie.Jak miło, że wreszcie pojawiła sie Twoja
ukochana tęcza- a jednak...
Urzekły mnie Twoje metafory i lekkośc,z jaką napisałaś
ten wiersz. Ciepły klimat ,tęcza - wystarczająca dawka
optymizmu o poranku .
przyjemnie spotkać wiersz, tak pięknym słowem pisany
Nocne wzruszenia przy Tobie i lecące piórka aniołów na
poduszkę nie mówiąc o deszczu uniesień.......
Tej pięknej tajemnicy żadna siła nie zniszczy bo ona
jest w naszych duszach, które wirują w rytmach barwnej
Tęczy......
sklejasz słowa w bezmiar piękna a czytając taki wiersz
człowiek jest znów w stanie uwierzyc ,że może jeszcze
kiedys spotka drugiego człowieka...bardzo dobra forma
wiersza, jasne przesłanie i piekna głębia..