poszukiwacz

nie szukam już raju Bóg pościerał znaki
kompas posiał igłę w stosie wielu znaczeń
mam tylko kotwicę i nadprutą cumę
zrywam z ziemią więzy by szczęście odnaleźć

szlak róża wiatrów na mapie mi wskaże
moim drogowskazem rozgwieżdżone niebo
a jeśli w chmurach zagubię kierunek
popłynę za sercem niech łódź pokieruje
tam gdzie ciebie znajdę stojącą na brzegu
z płonącym spojrzeniem z duszą na ramieniu

autor

mroźny

Napisany: 2009-11-20 Dodano: 2009-12-18 00:33:56

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie