Potęga

Stań oparty o pień drzewa,
patrz jak leci przez błękit ptak,
słuchaj jak wicher basem śpiewa,
podziwiaj jak rośnie w oddali mak.

Wypatruj wokoło natury potęgę,
nie patrz na ślady mechanicznych kół,
spójrz jak na jeziorze łabędź kreśli wstęgę,
jak frunie w powietrzu ogromny rój pszczół.

Lepiej nie czekaj, aż zeschnie się ziemia,
zarosną asfaltem zielone źdźbła traw,
bo świat się ciągle na gorsze zmienia-
niesłusznie przyrodzie nie bije już braw.

autor

Elibra

Dodano: 2007-11-17 16:20:21

Ten wiersz przeczytano 3060 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie