potrafię
wskoczyłem już w sierpień jak ty
zaplatając zbożom warkocze
z uśmiechem
wiem co pomyśleć
wiesz co pomyśleć
z dala świta skraj lasu
a my nigdy do niego nie dobiegliśmy
dla nas już ogarki gwiazd niedostępne
szeptem puste bez śladu cichoskrzydłe
puste dłonie płoszą słońce
jak mogą najgłębiej rozrywają oceany
wciąż
na nowo
rozkładam nagie ramiona
Kłaniam się uśmiechając(:
autor
jesion
Dodano: 2020-08-02 12:34:36
Ten wiersz przeczytano 975 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Pięknie
Ciepło się robi koło serducha.
Pozdrawiam
I ja zachwycam się wierszem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Z pewnością przy odrobinie woli,potrafi się wiele.
Refleksyjny wiesz.
Pozdrawiam Autora:)
Marek
Nostalgia i piękno - dziękuję za ten wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Potrafisz....
....napisać. (:
I ja się kłaniam Autorowi :-)
Piękna Poezja :-)
Pozdrawiam :-)
Jeszcze ja z podziwem.
Taaaak potrafić!
:):):)
Jeszcze ja z podziwem.
Taaaak potrafić!
:):):)
Utulam Was Wszystkich i Kłaniam się
usmiechając..robert
Podoba mi się i za poprzednikami powtórzę że
potrafisz:)))
Moja opinia, jak poprzednich czytających, czyli
"Potrafisz" :) Pozdrawiam serdecznie +++
Pewnie, że potrafisz.
Wiara daje siłę i moc.
Potrafisz.
Zachwyconam :)
Pozdrawiam
☀