Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

w potrzasku

Oli

myśli zamknięte w szufladzie
rdzą przytrzaśnięty mrok
świat którego nie wolno otwierać
bez czasu ciągłe teraz

prawdy od kłamstwa nie odróżniać
nie znać granicy nie mieć jej
z otchłani wyprowadzać próżnię
w nicość zanurzać się

- nagła modlitwa o nowy dzień
barwiony tylko dobrem
i niemoc prośby
o jeden zwykły oddech -

nosić na plecach kamienny ból
przed oczy kłaść rozwijać
w morzu się topić
jak mgła niczyja

to jeszcze potrwa chwilę wiek
zanim szufladę otworzę
o sobie powiem prawdę ja
człowiek co dziś nic nie może

autor

annapelka1

Dodano: 2019-02-18 09:38:30
Ten wiersz przeczytano 959 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (7)

DoroteK DoroteK

może i nic, ale jednak z sensem :-)

Sotek Sotek

Ech ta samotność. Bez względu na wszystko nigdy nie
będzie naszym sprzymierzeńcem.
Ciekawa, w smutnym tonie refleksja.
Pozdrawiam.
Marek

dodzio dodzio

dwie podpory wiara i nadzieja niech zostaną z
wszystkimi którzy potrzebują
pozdrawiam

MariuszG MariuszG

Trzeba wierzyć w możliwość zmiany na lepsze.
Pozdrawiam.

helin helin

Smutne, ale ładne. Pozdrawiam.

Stella-Jagoda Stella-Jagoda

Smutne, smutne, annapelka .
Pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »