Potrzebuje czasu...

pytam kochasz... ?
odpowiada... potrzebuje czasu
ja kocham...
odpowiadam...
nie mam tego czego Ty potrzebujesz...
czasu z dnia na dzień mi ubywa
nawet nie wiem czy jutro
bedzie mi dane obudzić się
jednak mam nadzieję że jednak
dostane szansę na kolejny poranek
kolejną noc choć samotną
bez Ciebie wciąż sam...
trwam pomimo wszystkiego
co wiem...?
niewielu zna swojego życia kres
ja mam tą przeklętą wiedzę
wydrę się z ramion przeznaczenia
dla Ciebie
wystarczy mi jedno Twe słowo
jeden gest promyku nadziei
jedna chwila spełnienia
uniosę się ponad tym
ponad czasem ponad mrokiem
jednak bez Ciebie nie mam
szansy na cokolwiek
prócz jedynej wiernie stałej
w swej miłości kochanki
śmiertelnie żywej we mnie
od czasu...
ona jedna wciąż czeka
aż w niespełnieniu egzystencjonalnym
rzuce się w jej śmiertelnie zimne ramiona
przestane istnieć tak z dnia na dzień
nastąpi mój marny koniec
początek nieznanego niepojętego
śmiertelnie żywego stanu mentalnego
nic pewnego jednak najbardziej dla mnie
wiarygodnego w tej mojej rzeczywistości
naznaczonej piętnem obojętności
stałej przemijalności siebie
nie pozwól mi odejść bez pożegnania
boję się bycia sam
boję się terażniejszego stanu
który już trwa tyle marnych lat
niezmiennie bolesnych
nieznośnie przegranych
straconych dni nieprzespanych
nocy lęk przed nieuniknionym
dniem ostatecznym zakończonym
upadkiem zbłakanej duszy
krzyk rozrywa wnetrze
jedynie ból ciała delikatnie
łagodzi na moment pustke
jaką tworze w sobie
nie wypełnie jej...
z Tobą umieram
bez Ciebie zgine
czas mi się nieuchronnie kończy...
brakuje tych dni codziennych
choć tak oczywistych dla Ciebie
dla mnie niepewnych stale
permanentnie proszę...
potrzebuje czasu by dać
Ci siebie dać wszystko co
dać moge
niewiele dla Ciebie
wciąż za mało mam dni
choć już wiele przemineło
jestem rad z tego co mam
sam...
było mi dane przeżyc już
20 lat w udręce problemów
doceniam każdą chwilę
nawet tą która już
przemija za chwilę może
jeszcze jedną daną dla mnie
bedzie wiecznie żywa
coż Ty potrzebujesz czasu
którego ja mieć moge już
brak...
nie mam tego czasu
choć chciałbym mieć go
jak inni...
tylko dla Ciebie
może dobrze że tak
niewiele o mnie wiesz
twierdzisz jedna że wiesz o mnie
wszystko...
wszystko co wiesz to nic
ale potrzebujesz czasu...
na zabliżnienie ran
moje rany codzienności
nie goją się
wciąż ich przybywa
zadadzą z czasem śmiertelny
cios ostateczny pogrąży
mnie w samotności na wieki
może wtedy znajdziesz choć
odrobinę chwili dla mnie
jeszcze mam nadzieję
choć już nie wierze od lat
wielu...
mam coś pewnego czekającego
we mnie na mnie
upadne i już nie zdołam wstać
jak istniałem tak przepadne
nikt nawet nie zauważy zmiany
Ciebie mi brak...
koniec czasu dla mnie
znikam na zawsze...?
czy coś zostanie dla Ciebie
tutaj po mnie...??

autor

tęsknota szukająca

Napisany: 2004-09-11 Dodano: 2004-09-13 01:12:59

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie