Potwór
Przepoczwarzam się w piękną bestię
Nieważne wasze czyny i słowa
To już się dzieje – bestią być
Piękne i ziszczone marzenie
Bestia może nie kocha
Może chodzi zgarbiona
Może się chwieje
Chodzi jednak gdzie chce
I kiedy chce
I potwornieje
Z każdym dniem
W każdej porze roku
Zmienia się na gorsze
Choć tylko po trochu
W końcu tej okropności
Jest już całe morze
I gdy ludzie traktem idą nocą
Nic im nie pomoże
Ja tam gdzieś będę
Nie do opisania groźny
W noc bezksiężycową
Potworności ślad wyraźny
Zostawię swą osobą
Oto:
Dobro i piękno i prawda
Zostaną w końcu pokonane
A karawana pełna potworów
Pójdzie raźno dalej
Komentarze (11)
Świetny wiersz, pozdrawiam :)
+ i pozdrowienia
Fajny ciekawy i mocny wiersz;)pozdrawiam cieplutko;)
Niezwykłe zakończenie :) Pozdrawiam serdecznie +++
jak na filmie o zombi
pozdrawiam:)
Potwory to ludzie z nieszczęśliwą duszą, jakże one w
tej powłoce strasznie cierpieć muszą... :(
https://www.youtube.com/watch?v=xgBOPefOKUE
Ten potwór na pewno nie wystraszy.
Z rodziny aniołów. Pozdrawiam Poukładany.
ciekawy wiersz
Mocny przekaz pozdrawiam
memento
na szczęście są też anioły