potyczki z Amorem
nic nie umknie uszom oczom ni dotykom
słowa cisną się na usta jak powietrze
każdy chyba kiedyś spotkał się z Kupido
i napisał o miłości słodkim wierszem
albo ronił łzy jak grochy do kieszeni
by przetrwały nie spłynęły strugą z
deszczem
miłość może najczarniejszy los odmienić
trafi strzałą aż poczujesz mroźne
dreszcze
i znów słońce ogień wznieca a motyle
wiją gniazdko tuż pod sercem drżąc
radośnie
we wspomnieniach zapisujesz nowe chwile
bo choć jesień za oknami - czujesz
wiosnę
teraz wiesz już warto było na to czekać
by móc z sercem nucić słodkie serenady
i nie szukasz dziś powodów do narzekań
jednej rzeczy strzeż się - radzę - ludzkiej
zdrady
autor
mara4
Dodano: 2015-12-05 10:24:09
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
piękny wiersz zatrzymał na dłuższą chwilkę
Dziękuję za komentarze, pozdrawiam wszystkich
czytających :)
taki piękny wiersz ... a niezauważony:)
ludzka zdrada jest najgorsza:)
Zgadzam się, ostrzeżenie na czasie:) Z refleksją,
mądrze. Pozdrawiam:)
Pieknie powiedziane pozdrawiam
...strzeż się ....ludzkiej zdrady...ona wygląda z
każdego kąta, a najgorsza z rodzajów, to zdrada
naszych zwyczajów". Dzś nie wiesz kto wróg, a kto
przyjaciel...
Piękna refleksja, pozdrawiam, mój +