Powiedzcie dlaczego...
Powiedzcie dlaczego
tyle smutku i biedy,
tyle łez na tym szarym świecie?
Pytam dziś wszędzie,
pytam do skutku.
Czekam, aż w końcu coś mi powiecie...
Powiedzcie dlaczego
taka nienawiść u ludzi,
każdego przecież to boli i smuci...
Dlaczego na świecie
już nikt się nie trudzi
by to ukrócić - kto nadzieję przywróci?
Powiedzcie dlaczego
pieniądz rządzi tym światem,
gdzie nasza wiara, gdzie nasze nadzieje?
Pytam dziś wszędzie,
pytam sam siebie,
któż me wątpliwości dzisiaj rozwieje...

LordReycery



Komentarze (41)
No i następny mądry wierszyk spłodziłeś, ale jeśli
chodzi o odpowiedź to chyba najlepszą będzie milczenie
...
Każdy wie co jest do d...y, a ci co niby nie wiedzą to
udają.
Dzięki za komentarz :-)
Bardzo ciekawy, skłaniający do refleksji wiersz.
Pytanie z pozoru pozostawione bez odpowiedzi. Wydaje
mi się, że każdy z nas powienien przed swoim sumieniem
takie pytanie postawić i poszukać odpowiedzi we
własnym postępowaniu. Interesująca forma.
Pytasz ...brak odpowiedzi ...może kiedyś w innym życiu
...może kiedyś nie dziś ...)))
Tak niestety zawsze było i wątpię czy kiedyś będzie
inaczej.
tylko wiara moze cie zadowolic i odnalezienie ludzi
ktorzy przedkladaja inne wartosci nad pieniadz i
kariere po trupach - oni sa szukaj znajdzies:)
Żeby była radość, musi być i smutek. Pozdrawiam.
Zadajesz wiele pytań, na które nie znam odpowiedzi
no właśnie- skąd ta nienawiść u ludzi? nikt nie wie,
ale miejmy nadzieję, że będzie lepiej. wprawiłeś mnie
w zamyślenie, kimkolwiek jesteś:)
Bardzo refleksyjny wiersz,a rzeczywistość tych pytań
jest konkretna i prawdziwa-świat teraz jest na tyle
zepsuty że już prawdopodobnie nie da się zmienić na
lepsze..powodzenia
Twój wiersz zadaje trudne pytania. Odbieram w nim
wrażliwość i niezgodę na taki świat.
czy to kiedy kto zrozumie, a jesli zrozumie to i tak
nie bedzie wyroznial z tlumu;(
Trudne pytania...Wymagające jeszcze trudniejszych
odpowiedzi...Ogromny plus za temat:)
No już mniej środków stylistycznych nie dało się użyć.
I mnie dręczy to samo pytanie... chciałabym mieć
nadzieję że to się kiedyś zmieni...Ale chyba... :(
Kolejny refleksyjny wiersz...
Ludzie zachłanni bogactw, zapominają po co mają serce.
W bogactwie widzą swój przepychu pełen świat. Smutna
prawda