Powódź

Aby Polak mądry był przed szkodą...

POWÓDŹ

Gdy popada trochę wyżej
lub gdy chmura pęknie niżej,
trwoga wielka lud nachodzi,
myślą bowiem o powodzi!

Jedni o tym jaka będzie,
czy też woda dotrze wszędzie ?
Innych znowu krew zalewa,
bo ich władza znów olewa,
dłużej pada – woda wzbiera,
szlag ich trafia i cholera.
Tracą życie i majątki
a szczęściarze – to wyjątki!
Po powodzi obiecują,
słowa rzadko dotrzymują:
i premierzy, burmistrzowie,
marszałkowie i wójtowie...
Więc co robić w takim razie
by się nie dać tej zarazie ?
Sypać, kopać i budować,
głowy w piasek już nie chować!
Ciągle, długo i bez przerwy,
nie zmniejszając przy tym werwy,
w dni pogodne i słoneczne
a w deszczowe - niekoniecznie....
Kiedy przyjdą już wyniki,
tamy, wały i zbiorniki,
gdy nastanie czas radości,
wielu otwarć, mnóstwa gości,
gdy się wyda rzecz skończona
- trzeba zacząć znów od nowa:
budowanie i kopanie
nie przy Wiśle, Odrze, Sanie
lecz przy rzeczce, wiosce, gminie,
wtedy żywioł ich ominie!

Choć z naturą nikt nie wygrał,
ludzkim losem się nie igra !
Jeśli władza o tym nie wie,
może zniknąć w fali gniewie...

...po powodzi w maju i czerwcu 2010 roku w Polsce

autor

żongler

Napisany: 2007-06-08 Dodano: 2013-06-08 18:19:35

Ten wiersz przeczytano 1673 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie