Powolna śmierć, w kolorze.
Brak mi powietrza
teraz i tu
w tym wielkim swetrze
z tym potworkiem w kolorze indygo
budzącym się w mojej duszy
krzyczy czerwonym Stop.
nie daje się ruszyć
i zabija
zabija powoli
- powolna śmierć boli najbardziej
autor
złapana na marzeniach
Dodano: 2007-10-06 19:05:55
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.