powrót

Po długiej przerwie chciałabym napisać wiersz…
Lecz nie będzie on radosny
Jak po zimie oddech wiosny…
Słowa żalu dotąd niewypowiadane,
Dzisiaj na papier zostaną przelane.
Jak można przeżyć tyle pięknych chwil?
Przebyć dla drugiej osoby tyle długich mil?
Kochać do utraty sił…
Wierzyć, że ktoś ci zawsze wierny był…
Tymczasem zdradzał na każdym kroku
Używając przy tym całego swojego uroku.
Czemu kobieta winna? że go pokochała?
Że wszystkie gwiazdy z nieba by mu oddawała?
On zaspakajał tylko własne pragnienia,
Kobietę okłamując bez powieki drgnienia.
I serce już złamał nie jedno
Lecz przyjdzie taki czas, że któraś trafi w samo sedno…

autor

Dziurka

Dodano: 2009-06-02 00:00:54

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie