powrót

Już przestałam wierzyć w jego słowa,
które nic nie znaczyły
dziś to wiem
czytał mnie, mój umysł, moje myśli, me ciało
pozostawiając mnie bez szans

milion lat później
Wrócił
pyta czy wybaczę.....wybaczam
próbuje przytulić zamiast ciepła jego rąk czuje wstręt i obrzydzenie
Nie wie o mnie nic
Wspomina tamte chwile
I nagle nadchodzi fala wspomnień
tych niechcianych!
Rozszarpują stare rany
Czuję strach, przeszywający mnie ból
Wielki ból.....
niepotrzebnie
przecież Ty jesteś blisko
Blisko tak

autor

pikusiowa69

Dodano: 2009-05-27 20:09:31

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie