Powrót
osobiste przeżycie 16.12.2015 szpital
Mgła tylko mgła
zapadam się
ciemność tylko ciemność
wracam powoli
biel wokół biel
wracam wracam
szum w głowie
łóżko kilka rurek
strasznie zimno
ludzie dużo ludzi
już jestem...
jeszcze chwila
już jestem bezpieczna
żyję serce bije.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2016-01-10 14:01:28
Ten wiersz przeczytano 3026 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
To straszne, ale dobrze, że już jest dobrze.
Serdecznie pozdrawiam :)
wzruszający prawdziwy ....dobrze że wróciłaś - wszyscy
martwiliśmy się o Ciebie;-)
pozdrawiam
Dramatyczne przeżycie, dobrze że wróciłaś.
Serdecznosci.
Straszne i smutne.Teraz już tylko musi być
lepiej.Pozdrawiam i życzę dobrego zdrowia.
Poruszający, smutny wiersz! Dobrze, że jesteś.
Pozdrawiam serdecznie:)
Niełatwe przeżycie! Pozdrawiam!
...wielu z nas ma takie wspomnienia...pamiętamy to
uczucie...bezład myśli...nicoś...wokół
szmery...cisza...i radość...bo wracamy szczęśliwie...i
cieszyć się z powrotu...myśleć tylko
pozytywnie....skoro już Halinko piszesz wiersze...to
jest dobrze...niech moja myśl wzmacnia Twoje
nadzieję....trzymaj się....my Hsliny. musimy
szczęście drapać paznokciami...zawsze coś
naskrobiemy....pozdrawiam serdecznie
Dziękuję za wpisy i miłe słowa...jest dobrze a może
będzie lepiej...pozdrawiam serdecznie.
Bardzo poruszający obraz,
najważniejsze, że nastąpił powrót.
Ciekawy, życiowy wiersz.
Pozdrawiam, życząc
Szczęśliwego Nowego Roku 2016
Halinko, przede wszystkim zdrowia i spełnienia
skrytych marzeń!
Smutno, ale dobre zakończenie.
Chwała Bogu. Pozdrawiam.
bardzo ciekawa forma i przekaz, pozdrawiam serdecznie
:)
mamo ale trauma, dobrze , że już jesteś , pozdrawiam
Mimo smutku, puenta optymistyczna, ważne że wszystko
dobrze się skończyło... Ja gdy "wracałam" czułam
straszny ból.
Zdrowia życzę:)
Niech bije jak najdłużej!
Pozdrawiam
odlot ku świayeLku?