Powrotem odbicie

Te pływające oczy wzbudziły dreszcz. Scena jak z
horroru.
Ale po przeczytaniu całości, stwierdzam, że tak
właśnie miało być dla podkreślenia tego, co zawarłaś w
puencie.

Miłość umiera a życie toczy się dalej i choć traci na
moralnej wartości nie ma innego wyjścia, bo jest
bezcennym darem od Boga, dane tylko raz.
Serdecznie pozdrawiam z podobaniem refleksji.

Taka prawda nadal trwa życie
piękny wiersz szacunek za tonięcie
w wierszu dobry temat.

...a życie toczy się dalej...
Poruszający do bólu...
Pozdrawiam :)

Dziękuję miłym gościom za przeczytanie, komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)

Czy tak wygląda tonięcie w smutku i żalu? Jedynie
nadzieja (czasem) trzyma nas na powierzchni.

Pozdrawiam

Pięknie.

Życiowa puenta!
Pozdrawiam

Piękny i ciekawy przekaz, z głęboką refleksją. Z
podobaniem i pozdrowieniem :)

Wiersz zatrzymał mnie na dużej...;)

Jakby dwie części.
W pierwszej to umieranie.
Druga część to nadzieja. Podoba mi się.

Miłość nieodświeżana, nieodwzajemniona powoli opada
na dno, ale warto wierzyć, że nadejdzie dzień
odrodzenia się jej choć w innej masce. Pozdrawiam
serdecznie Kri, miłej nocy.

Nadzieja i wiara potrafi wiele.

To nic, że miłość opadła na dno- odrodzi się z większą
eksplozją nowa- lepsza i prawdziwa.

Pozdrawiam cieplutko.

Smutne refleksje, dobrze że z nutką nadziei na końcu.
Ona nas trzyma przy życiu...

Piękna na siadaj na "motur" i żaden Ci nie ucieknie.
Pozdrawiam z plusem i uśmiechem:)))