W - Powstańcom
Historia przybiła Wam krzyże
do ramion otwartych na życie!
padali jak deszcz
tak jak on
chcąc wszystkim dogodzić
lecz czas jak tlen
wybielił sen
wypełnił tło
przecenił zło
a potem z śmiercią
w karty grali
szkielety w ciała ubierali
i w bezsilności bijąc w dzwon
pytali Boga
czy to On?
w zapominanie drogi krętej
odeszło to
co było święte
wyplute pestki czereśniowe
zatarły ślady
ich sierpniowe
coraz trudniej cofnąć czas
w milczące szeregi
płonących na stosie
łatwiej przemilczeć prawdę
o bólu zdradzonym
zatopić w bełkocie honorowych salw
może ją kiedyś ktoś usłyszy
wykutą w minucie ciszy
Komentarze (38)
Nigdy więcej wojny.Nienawiść zniszczyć trzeba w sobie.
Pozdrawiam.
Chwała bohaterom...:)
PAMIĘTAMY, wymowny i piękny hołd Powstańcom,
pozdrawiam serdecznie.
najbardziej podoba mi sie ta strofa
w zapominanie drogi krętej
odeszło to
co było święte
wyplute pestki czereśniowe
ścierają ślady ich
sierpniowe
i puenta oczywiście.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękny i bardzo potrzebny wiersz.
Powstańcy- Bohaterowie.
Niezwykły wiersz o bohaterach tamtych dramatycznych
dni.
Pięknie oddany hołd
dla walczących o Polskę z tamtych dni. Dobry przekaz i
zaduma.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny o bohaterstwie. Pozdrawiam.