Powtórna nostalgia
Rozstania czas nastał, samotności gniew,
daleko czy blisko, my i tak wciąż razem,
na mokrych policzkach czuję wiatru powiew,
wciąż bez ciebie nie potrafię żyć z
czasem...
Wiem, że listy nie pomogą na długo,
lecz będąc twym wiernym sługą,
pamiętałem o pocałunkach
pieszczotliwych...
Śniłem często o grymasach dotkliwych.
Zapytałem gwiazd, co spadają z nieba,
by pomogły mi w znalezieniu chleba,
którym chcę się karmić w noc i dzień,
a ty nim jesteś...jam czarny cień...
Już jesteś przy mnie, widzę i czuję,
dotykam i słyszę, ma miłość góruje,
lecz czuję coś jeszcze w sercu,
jesteś przy mnie, lecz ja wciąż
tęsknie...
Czy to nie straszna męka wciąż tęsknić,
nawet gdy ukochana przy tobie siedzi,
to złe dla romantyka, niczym cienka nić,
powtórna nostalgia, prawdziwa...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.