Pożegnania czas...

Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei...J. Słowacki

.

Pożegnania kształcą figurę mocy umysłu... są pełne łez, lecz bez nich po­wita­nia byłyby niczym...


Ja w rozjazdach wciąż Kochany,
może pora dotknąć mety,
wciąż gonitwa i te plany,
miłość cierpi...w tym niestety.

Co jest bliskie, w sercu chowam,
do wyjazdu życie zmusza,
łzy wstrzymuję, tak w półsłowa,
dla serc naszych...to katusza.

Znowu w oczach smutek wielki,
pocałunek czuły jeszcze,
słodkie usta właścicielki,
niech zostawią...w Tobie dreszcze.

Jeszcze dłonie wspólnym gestem,
przekazują trochę ciepła,
wiem, w Twym sercu dawno jestem,
na policzku..łza zakrzepła.

No to jadę, szepcę cicho,
dziwny uśmiech gości krótko,
zrozumienie przegna licho,
nie da rządzić...w duszy smutkom.

Ty spoglądaj w krańce nieba,
tam uczucie nasze płonie,
w nim jest wiara, jest potrzeba,
czas niech skróci...żal w ikonie.

Halina 53
Kolonia Poll, 01.2018


...nie ma lekarstwa mocniejszego, skuteczniejszego, doskonalszego dla naszych ran, jak mieć kogoś, kto cierpi z nami w każdym nieszczęściu i cieszy się w powodzeniu...a to często jest to nasza " druga połówka serca"...

Pożegnania serca ra­nią, smut­ny to czas dla Nas...w Nas jest jednak nadzieja i miłość,

autor

Halina53

Napisany: 2018-02-18 Dodano: 2018-02-18 07:39:04

Ten wiersz przeczytano 1796 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie