Pożegnanie

tyle wspomnień w mojej głowie
i tyle pięknych piosenek o miłości w moich uszach
rozstania które przecież nigdy miały nie nastąpić
powroty w które nigdy nie wierzyłam

bicie szalonego serca
które powinno być obce realiście
drżenie palców tak cholernie bliskie romantykom
gdzieś ponad nami budzi się blade słońce
rzucające nikłe światło na nasze nadzieje

splecione dłonie by
choć na chwilę odżyła przeszłość
zamknięte oczy by
choć na chwilę oślepnąć na przyszłość
i głuche obietnice że już
nigdy nie pozwolimy sobie odejść
zdumiewające jak bardzo może się zmienić człowiek

jak z człowieka można stać się Pustką
zajmując w pamięci wciąż to samo miejsce
zniknąć bez słowa i wbić nóż w serce
a potem wrócić i chcieć powrotu
i śmiać się jakby nic się nie stało

Tobie kochanie...proszę pozwól mi odejść.

autor

AmaranthGirl

Napisany: 2008-04-13 Dodano: 2008-11-22 08:19:08

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie