Pożegnanie?
Dzięki
za słowa niewypowiedziane.
Dzięki
za usta ciepłe, czerwone jak jesienna
jarzębina.
Dzięki
za oczy ciepłe, brązowe jak kasztany.
Dzięki
za ramiona silne, które nie potrafiły
ukołysać choć tak bardzo się starały...
W smutku pogrążona nie umrę z Miłości. Żyć tylko dla siebie warto!
autor
GiNna
Dodano: 2007-05-20 17:57:25
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.