Pożegnanie

Są rozstania i powroty , smutek serca jego wzloty , po
burzy wyjdzie słońce i otuli swoim promieniem tak jak
i ta dziewczyna która stanie na Twojej drodze -
pozdrawiam

Subtelnie i ciągłością myśli zapisany wiersz.

Miłości nie mogła zabrać, bo ona jest w Tobie i
wspomnienia tez masz, ale jednak to tak bardzo mało
gdy sie kocha, a ukochana osoba odchodzi i doskonale
rozumiem Twój ból.

Ciekawe metafory. Zwłaszcza ta pierwsza o miłości
pokrytej pajęczyną.

Kochać samotnie ,toż to nie wypada,skoro zabrała
miłość dziewczyna,znajdzie się inna.Ciekawie opisane
to pożegnanie,z nutką smutku.

Pożegnania zawsze bywaja trudne może woalka z
pajęczyny szybciej usunie ból w cień.

bardzo ładny wiersz o miłości ,a właściwie o jej
pożegnaniu,pięknymi słowami napisany,jak ta ...woalka
pajęczyny,która pokrywa miłość,pięknie...

Ciekawy, rozmarzony.. czuły , tylko smutny...
piękne metafory, wyniosłe i wielkie.. jak
miłość.. gratuluję.

napisane z subtelnością, grą słów, ciekawie...

odchodząc zabiera ze sobą miłość . ,ale wspomnienia
przeżytych chwil zostaną i to jest piękne...

Ładny wiersz czuc miłość i to się liczy dla niej
zawsze warto żyć .

Ładnie...samo życie opisane w wierszu a
szkoda...że:/myśl jako miłość króluje w tobie...
poniesiesz ją teraz samotnie w sobie./

najbardziej podobają mi się cztery pierwsze wersy -
wprowadzenie do tematu - i puenta jest też świetnym
zakończeniem "poniesiesz ją teraz samotnie..."

Piękny wiersz z życia wzięty ,podoba mi się..

Podoba mi sie pierwsza metafora- milosc pokryta woalka
pajeczyny. Ladna kompozycja slow w calym wierszu