Pożegnanie
Patrzę w Twoje oczy...
I widzę w nich żal.
Trzeba nam sobie powiedzieć " Żegnaj".
Ja tego nie chcę i Ty też nie,
Dobrze o tym wiem.
Los nam kazał wypaść sobie z rąk.
Byliśmy obok siebie może nie tacy jak byśmy
chcieli.
Ale pod ramię pozwolono nam iść.
A dziś odbiera się nam nawet to.
Gorący uścisk na pożegnanie...
Jak pieczęć na moim sercu
Będę nosić po kres mych dni.
I ciepło Twoich oczu
Wracać do mnie będzie we śnie.
Bo ja od zawsze kochałam Cię...
I chociaż życia kazało pokochać inaczej
Jednak nadal bliski zostałeś mi.
A teraz szarpią ciągną za rękaw...
Pora mi iść, pora iść !
Żegnaj !
Komentarze (21)
Smutny obraz z życia Pozdrawiam serdecznie
Takie pożegnania bywają bardzo trudne.
Pozdrawiam:)
Piękne i bardzo smutne pożegnanie. Pozdrawiam.
smutnie, no cóż takie jest życie,,,:}
najtrudniejsze są pożegnania
pozdrawiam
bardzo miłe i piękne
Nic nie trwa wiecznie, ale gdy czytam o umierającej
prawdziwej miłości to jest mi jej po prostu żal.
Piękny smutny wiersz. Miłego dnia Pysiu :)
Nie mówmy żegnaj, lecz do widzenie, most pozostanie i
wszystko będzie możliwe. Serdecznie pozdrawiam.
Smutny wiersz o pożegnaniu,
ale może jednak lepiej powiedzieć
do widzenia,tak jak pisze chacharek.
Serdeczności przesyłam Pysiu,
miłego dnia życzę:)
A może by tak zawalczyć?
:-)
dla mnie żegna się zmarłych na pogrzebie ludziom mówmy
do widzenia a nuż się kiedyś zobaczymy..słodkiej nocy
podoba mi się ;)
/mych, zamień na -moje /
żyję nadzieją na ponowne spotkanie...Pozdrawiam
cieplutko:)
cii_sza Dziękuję. Piękny i pocieszający wiesz :)
smutny,,, piękny wiersz,
pozdrawiam