pożegnanie
wiej ciepły wietrze gdzie
nawłoci miodną żółcią
ustrojone trawy wokół
szumią pieśnią smutną
wiej ciepły wietrze gdzie
zbóż potargane kłosy
złote ziarna gubią
kładąc się w sierpniowym słońcu
autor
zuza n
Dodano: 2016-08-28 14:27:21
Ten wiersz przeczytano 880 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Piękny wiersz
Ślicznie napisany wiersz miniaturka, odbieram jak byś
żegnała sie z latem , ładnie, pozdrawiam miło...
Naprawdę świetny wiersz :) Pozdrawiam i daję plusik :)
Ślicznie :) Serdeczności ...
Piękna miniaturka
Pozdrawiam Zuzanno:-)
Piękny wiersz,pozdrawiam Zuziu:)
Podpisuję się pod Andreasem i za nim punktuję.Piękny
wiersz.
Ależ klimatycznie i ślicznie.
Pozdro.
Czas pożegnań nadchodzi
Czas pożegnań nadchodzi
Czas pożegnań nadchodzi
pożegnanie z powiewem letniego wiatru... ładnie.
Lato nam trzeba żegnać,
bo jesień już nieodległa!
Pozdrawiam!
wiej wietrze
dziś niech powieje ciut chłodem
bo bardzo gorąco
a na polach czuć już jesień
pozdrawiam Zuziu:)