Pozegnanie Ludwiny Jarząbek

Smutny tekst, piękne pożegnanie
Pozdrawiam skoruso

Daruję sobie dalsze swary. Niezmiennie stoję na
stanowisku, że słaby to pomysł by miałkie wiersze
ubierać w gwarę i być wielką poetką ludową. Nie lepiej
po prostu pisać dobrze? Amen. A moje wpisy zawsze są
w miarę grzeczne, określenia ,,bełkot, ,,do bani" czy
,,żenada" oczywiście nie są wulgaryzmami, zatem nie
rozumiem świętego oburzenia. To chyba bej tak działa,
stronka na której w 99,9 procentach się chwali, całuje
wierszusie, pieści je oralnie czułymi słówkami
(niekoniecznie szczerze). Chyba bej wypacza optykę,
łamie charakter, czyni z człeka mameję chwalącą
wszystko w czambuł. Ja taki ie jestem, pani Elu.

WBB, zakonczyłam z Tobą dyskurs. To jak i co napisałam
jest uprawnione Twoimi grzecznymi wpisami. Nie
zaśmiecę więcej pola komentarzy u Skorusy. Jak chcesz
ze mną jeszcze popolemizować, to zapraszam do mnie. :)


Skoruso, możesz zgłosić naruszenie, bo offtop.
Przepraszam.

Skoruso, bardzo mi się podoba:) takie pożegnanie...
Pozdrawiam serdecznie

*menelówa

grusz-elu- wyrażaj się kulturalniej, poetko. A nie jak
ostatnia menelów spod budki z piwem. Nie wstydzisz się
pisać tak prostacko?

/jakoś nie wyobrażam sobie języka gwarowego w
nowoczesnej poezji i na odwrót to są dwie oddzielne
nisze i warto o tym wiedzieć/ - Januszek z ust mi to
wyjął.

Raz jeszcze pozdrawiam Ciebie, Skoruso, pod tym
pięknym wierszem.

do WBB
jakoś nie wyobrażam sobie języka gwarowego w
nowoczesnej poezji i na odwrót to są dwie oddzielne
nisze i warto o tym wiedzieć



a gwarę warto czytać po to by wiedzieć że jest

co niniejszym uczyniłem
i [z prochu ]znalazłem:

Ludwina Jarząbek
Śtyry Pory Zycio.
Minyna wiesna
lato minyno
jesiyń nadesła
juz siył chybiyło
niewinno wiesna
cudowne lato
przepiykno jesiyń
co powiy zima na to
a zima sie zblizo
we dnie i nocom
nie trza jej sukać
sama przykroco
włosy pofarbi
piyknie na bioło
rynce synkate
juz zdrowio mało
i tak w swojyj głowie
myślem se przecie
ze staro zima
cudowno bedzie
mijajom roki
syćko przeminie
dobrze ze wiara w cłeku
i rozum sie trzymie.

Wiersz pochodzi z ksiazki autorki pt. Pedzieć syćko.

"cłek stoi tyz na samym
wiyrchu a pote coroz nizej
bo zycio ubywo…"
Pięknie, skoruso, pięknie i wzruszająco.
Pozdrawiam.

smutno...serdecznymi słowami ciepło pożegnałaś kto
był ci tak bardzo bliski...wyrazy współczucia
pozdrawiam serdecznie:-)

WBB, a cóż Ty za bzdety wypisujesz?
Co Ciebie uprawnia, by napisać, że poezja nie ma być
uprawniona do prostego konstruowania fraz? Zwł. ta z
konwencji wiersza gwarowego.
Poezja to nie tylko frazy pozawijane jak świńskie
ogonki.
Puknij się!
Miałkie, to są właśnie takie komentarze jak Twój.
Skorusa zawsze prostymi słowami wyraża to, co w
człowieku głębokie.
Bardzo metodycznie i w bardzo przemyślany sposób. Mnie
osobiście zachwyca, nie tylko mnie, zresztą.

Komentarz "do bani" dyskredytuje Cię jako
komentującego.


Skoruso, pozdrawiam i przepraszam, że nie zdzierżyłam.

Miała piękne imię. Nie znałem Jej. Wiersz jak zwykle-
do bani. Poza gwarowością nie ma tu nic, jak to zwykle
w Pani tekstach bywa- banały przysłonięte firanką
gwary. Samo pisanie gwarą nie czyni z nikogo poety. I
proszę nie słuchać jak ktoś się rozpływa z zachwytu
nad Pani wierszami. Przetłumaczyć je na czystą
polszczyznę i wtedy wyjdzie- jak są miałkie.

Piękna mowa pożegnalna ...
+ Pozdrawiam

Pokazujesz jak pięknie można pisać o śmierci i o
człowieku, który był bliski sercu, a zwłaszcza w
kontekście pożegnania z poetką. Pozdrawiam skoruso